Starczowzroczność - leczenie, przyczyny, objawy

​

Starczowzroczność pojawia się najczęściej u osób po 40. roku życia i jest wynikiem naturalnego procesu starzenia się oczu, a tym samym zmniejszania się ich zdolności do akomodacji. Objawem wady wzroku są problemy z czytaniem tekstu napisanego małym drukiem i charakterystyczne przybliżanie do siebie przedmiotów. Metody leczenia starczowzroczności to: tradycyjne okulary korekcyjne oraz soczewki progresywne.

Starczowzroczność - przyczyny wady wzroku

Starczowzroczność, nazywana również prezbiopią, to wada wzroku, przed którą nie da się uchronić. Wynika z naturalnego zmniejszania się zdolności do akomodacji oka, w wyniku procesu starzenia się. Mięśnie gałki ocznej, wraz z wiekiem, tracą elastyczność. Wada wzroku pojawia się najczęściej u osób po 40. roku życia i powoduje znaczne pogorszenie się ostrości widzenia przedmiotów z bliskiej odległości. Kontaktowe soczewki dzienne lub miesięczne to jedna z metod korekcji starczowzroczności.

Na czym polega korekcja starczowzroczności?

Prezbiopii nie da się całkowicie zapobiec, ale można ją korygować za pomocą tradycyjnych okularów lub soczewek kontaktowych. Do leczenia starczowzroczności stosuje się nowoczesne soczewki progresywne, inaczej multifokalne. Umożliwiają one komfortowe patrzenie, zarówno z daleka, jak i z bliska, ponieważ zbudowane są z różnych krzywizn. Soczewki kontaktowe mogą być noszone również przez astygmatyków. Dostępne są w wersji jednodniowej, czyli do użytku jednorazowego, bądź do noszenia w trybie miesięcznym. Soczewki miesięczne wymagają jednak codziennej pielęgnacji w specjalnym płynie a także przechowywania w przystosowanym do tego pojemniku. Szkła kontaktowe to wygodny sposób korekcji starczowzroczności, należy jednak pamiętać, że powinny one być zawsze dobierane przez okulistę, po wcześniejszym wykonaniu szczegółowego badania wzroku.

Starczowzroczność - objawy

Zaburzenia akomodacji oka mogą powodować nieprzyjemne objawy, takie jak: bóle głowy, szybkie męczenie się oczu czy niewyraźne widzenia, zwłaszcza z bliskiej odległości. Osoby u których występuje starczowzroczność mają największe problemy z czytaniem treści pisanych małym drukiem, dlatego w charakterystyczny sposób przybliżają do siebie przedmioty, aby móc odczytać widniejący na nich napis. Jest to potocznie nazywane syndromem za krótkiej ręki.

Materiał zewnętrzny